Vakantie in Frankrijk: Ste Catherine de Fierbois

Zaterdag 23 juni zijn we om 8.00 uur vertrokken richting Ste Catherine de Fierbois in het Loiregebied in midden-Frankrijk. Rond 10.00 uur de eerste stop net voorbij Antwerpen. Even de beentjes strekken en een plasje plegen. De tweede stop is weer 2 uurtjes later en voor Parijs. De derde en laatste tussenstop is weer 2 uur later tussen Parijs en Orleans. Daarna is het nog zo’n 2 uur rijden naar de camping. Om 18.15 uur komen we aan en melden ons bij de receptie van Keycamp. Gelukkig worden we verwacht en staat er een stacaravan voor ons klaar. Snel een maaltijd bij Elsa naar binnen, zelf eten en dan de auto uitladen en de caravan inrichten. Zo, dat was dag 1 van de vakantie.

Na een goede nachtrust worden we zondagochtend uitgerust wakker. De koelkast is nog leeg, dus gaan we eerst naar het winkeltje op de camping dat gelukkig open is op zondag. De rest van de ochtend brengt Elsa spelend door en om 11.00 uur is ze alweer moe en gaat ze naar bed. ‘s Middags is het lekker weer en doen we een rondje over de camping. Het is de laatste week van het voorseizoen en dat is te merken. Nog een boel lege caravans en weinig tenten. Daarna gaan we even naar het zwembad om Elsa daar op het gras te laten spelen. Het is nog wel wat te koud om te gaan zwemmen (het water is echt ijskoud).

De dagindeling is eigenlijk alle dagen gelijk:
‘s ochtends: speeltuin / boodschappen
dan Elsa slapen
‘s middags: speeltuin / zwembad / boodschappen
eten
slapen

Op 3 dagen hebben we een uitzondering op dit schema gemaakt en zijn we een dagje uit geweest.

Woensdag 27 juni zijn we naar de dierentuin ZooParc de Beauval in St Aignan geweest. Een hele mooie dierentuin vergelijkbaar met die van Emmen. Veel ruimte voor de dieren en veel bijzondere soorten (bijv. witte tijgers, witte leeuwen en witte luipaarden). ‘s Middags was er ook nog een spectaculaire vogelshow met als hoogtepunten een aantal gieren, arenden en de Condor van de Andes. Na de vogels kwamen nog de zeeleeuwen. Elsa vond het erg interessant, maar was vlak voor het einde er eigenlijk wel klaar mee. Als souvenir hebben we een witte knuffeltijger voor Elsa gekocht die ze zo vaak ‘Thijs’ noemt dat ie zo maar moet heten.

Maandag 2 juli zijn we naar het kasteel van Chenonceau geweest. Mooi kasteel dat over het water is gebouwd met uiteraard een indrukwekkende tuin. Helaas hebben ze tijdens de bouw van het kasteel geen rekening gehouden met rolstoelen of kinderwagens. We hebben ons binnenbezoek dus beperkt tot een paar ruimtes op de benedenverdieping.

Woensdag 4 juli hebben we gebruikt voor een bezoek aan de stad Tours. Daar hebben we een mooi paar schoentjes voor Elsa gekocht. Die ze gelijk wilde gebruiken... lekker gewandeld dus. Verder wat gewinkeld en gelunched bij McDonalds!

Al met al een heerlijke rustige vakantie waarin we met z’n drietjes goed zijn uitgerust. Elsa heeft heel goed d’r eigen naam leren zeggen. Bijvoorbeeld wanneer ze zichzelf op het schermpje van de fotocamera ziet. Loslopen kan ze ook, maar aan de vingers van papa en mama is veel leuker (en gemakkelijker natuurlijk).

Woensdag 11 juli zijn weer om 8.00 uur vertrokken en Elsa heeft de dag voornamelijk slapend doorgebracht. Twee tussenstops en rond 17.30 uur reden wij in Hoorn door de McDrive. Snel gegaan dus.

Vaderdag

Vandaag is het vaderdag. Elsa deed de laatste weken al een beetje geheimzinnig... papa moest kloppen als ie d’r kamer in wilde, hij mocht de kasten niet in en ze zat uren alleen op d’r kamer...

Vandaag is alles duidelijk geworden! Elsa was al vroeg wakker en stond te popelen om bij papa en mama op bed te springen. Ze had een tas vol met spulletjes bij zich. Thuis heeft ze voor papa van geel karton een stropdas gemaakt. Op de stropdas staan kleine groene verfhandjes. Aan de achterkant zat een kadootje: een krantenabonnement voor 6 weken!
Op de Tamboerijn heeft Elsa ook wat gemaakt: op een wit papieren bordje heeft ze met een kwast blauwe, gele en groene vormen geschilderd. En op de computer heeft ze de volgende tekst getiept: “Lieve Papa, Ik heb dit gemaakt voor op je werk, want ik vind je zo stoer en sterk!! Dikke kus”.
Naast al dat knutselen was er ook nog tijd over om te winkelen: een mooi boek en een klein pokercomputertje voor op vakantie.

‘s Middags gaf Bas, de vader van Melle, een verjaardagspartijtje, want het is vandaag zijn verjaardag. Vanaf 15.00 uur mochten we komen en er waren nog een heleboel andere kindjes. Leuk om te zien hoe een groep vrienden in 4 jaar tijd qua samenstelling kan groeien.

Van stapjes naar lopen

Donderdag was het nog stappe stappe stap. Vandaag is het echt lopen!
Na het middagslaapje kon ze niet meer stoppen met lopen, vallen, opstaan en weer lopen! Van de eettafel naar het kleine tafeltje... en weer terug! Van de vaatwasser naar de eettafel... en weer terug! En ze bleef bezig!

Hoe lang zal het nog duren voordat ze niet meer kruipt, d’r knietjes weer de oorspronkelijke kleur terugkrijgen (ipv blauw) en d’r schoentjes alleen nog aan de onderkant slijten...

Stappe stappe stap... naar het consultatieburo

Het gaat deze week ineens hard met los lopen. Het lijkt wel of er iedere dag een stapje bij komt. Eergister liep Elsa van de vaatwasser naar de gootsteen. Vandaag loopt ze van de gootsteen naar d’r stoel. (Nee, gister heeft ze niet de hele dag bij de gootsteen gestaan.)

En ze liep nog meer los, wel meer dan 6 stappen...

Vandaag ook een kort bezoekje aan het consultatieburo om de maten weer eens te meten.
Dat ze klein is dat wisten we al, maar nu is het bevestigd: 76 cm en 9120 gram. Nog geen 10 kilo!! Maar ja, ze loopt veel dus ze verbrand ook veel :)

Poep, klok en koek

Net als het staan en lopen gaat ook het praten nu met grote stappen. Tenminste... de klankenschat wordt steeds groter, maar echte woorden zijn natuurlijk nog wat moeilijk te onderscheiden. Brabbelen is een beter woord.

Wat erg leuk is, is dat ze het verteld als er poep in d’r luier zit. ‘s Ochtends als ze uit bed komt, wijst ze met d’r vingertje op d’r luier en zegt ze ‘poep’. Dan weten wij genoeg. Hoewel... soms zit er helemaal geen poep. Maar toch zegt ze poep... of bedoelt ze ‘geen poep’, maar kan ze ‘geen’ nog niet zeggen. Ze gebruikt ‘poep’ ook steeds vaker om een scheetje aan te kondigen. Hoe dan ook: ik schat op zindelijkheid voor ze 2 is :)

Een ander woord dat ze kent is klok. Wonen in de binnenstad betekent de nabijheid van een aantal kerkklokken. En deze staan gelukkig niet allemaal gelijk qua tijd, zodat ze rond het hele en halve uur goed te horen zijn. Net als bij wonen aan het spoor: na een tijdje ben je gewend en hoor je het niet meer. Tenminste, dat geldt voor papa en mama. Elsa hoort alles. Dus als we zitten te eten, met moeite weer een volgend stukje brood erin krijgen, zegt Elsa ineens: kok! En inderdaad, het is heel of half en de kerk laat zich horen...
Overigens herkent ze ook de klok bij opa’s en oma’s thuis. Gelukkig maar, anders hadden we thuis kerkklokken moeten ophangen om Elsa te leren klokkijken...

Een nieuw woord dat papa vandaag voor het eerst hoort: koek.
‘s middags bij het ophalen vanuit het Tamboerijntje, lag naast Elsa op de grond een rol koek. Als welkom kreeg papa eerst een kluit naar z’n hoofd geslingerd en direct daarna wijst Elsa de rol aan en zegt ‘koek’! Tjsa... het is natuurlijk een kleine stap van poep en klok naar koek...

Vijf stapjes...

Elsa wil graag lopen. Ze kan ook al gaan staan zonder hulpmiddelen: beentjes strekken, handen op de grond, tijdje ondersteboven blijven kijken en dan ineens rechtop. Koddig.

Als ze dan een tijdje los staat zie je d’r denken: en nu ga ik daarheen! Kleine snelle stapjes tot ze d’r evenwicht verliest en weer op d’r inmiddels blauwe knietjes valt. Het vorige record stond op 3 stapjes, maar dat staat al sinds 23 mei. Vanaf vandaag is het record VIJF stapjes!

Meestal doet ze na het knielen direct weer een poging, totdat ze te moe wordt en niet meer op d’r beentjes kan staan. Maar goed, 5 stapjes... hoe lang gaat het duren voordat ze los loopt...

Eigen naam

Kort berichtje. Elsa kan al heel wat dierengeluiden (mau, wa-wa, boeh, blehh, sss) maar ze kan sinds vandaag ook haar eigen naam zeggen: Essjj !!

Dat is best een vermelding waard.