Na bijna anderhalf jaar (over 4 dagen) is het eindelijk zover. Tot de dag van vandaag noemt Elsa haar opa’s en oma’s gewoon opa. Dat is makkelijker. Maar wel een beetje sneu voor de oma’s. Maar vandaag is een heugelijke dag.
Elsa had net haar avondeten op (nou ja op, ze stopte met eten) en toen zei ze zelf ineens ‘oMa’ !! Verbazing alom en gauw gevraagd: ‘nog een keer’. En ja hoor, ze zei het weer. En weer. En weer. Gauw de oma’s gebeld om dit moment te delen. Ze waren natuurlijk errug blij :)
donderdag 19 juli 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten